Regelmatig kijk ik even in de keuken bij werkgevers en hun lopende verzuimdossiers. Ik kan je zeggen: dat valt vaak niet mee.
Er gaat nogal wat mis bij de begeleiding van zieke werknemers.
Eigenlijk zijn er 3 soorten fouten, zegt Amy Edmondson in haar laatste boek: Goed Fout (aanrader!). Missers noemt Amy ze.
3 soorten dus: basale, complexe en intelligente missers.
In het kort:
Basale missers zijn fouten met een enkele oorzaak. Ze worden vaak gemaakt door onoplettendheid van iemand. Denk aan het verkeerd in elkaar zetten van een IKEA-meubel omdat je de handleiding niet (goed) hebt gelezen.
Bij complexe missers is er sprake van meerdere oorzaken. Denk aan een belangrijke doktersafspraak die je misloopt omdat je de wekker de avond ervoor vergeten bent te zetten. Hierdoor ga je 5 minuten te laat van huis, beland je in de file en kom je uiteindelijk een half uur te laat.
Ook wordt de dokter die dag net opgeroepen voor een spoedgeval buiten de deur, waardoor hij je ook niet op een later moment kan zien. Het is de samenloop van omstandigheden waardoor je onverrichte zaken naar huis gaat.
Tot slot intelligente missers.
Deze zijn prima. Het zijn missers die ons helpen in de route naar succes. Ze vinden plaats bij experimenteren.
Je probeert iets nieuws maar de uitkomst is nog niet de uitkomst die je had verwacht en gehoopt. Terug naar de tekentafel dus, maar het maken van deze misser brengt je dichter bij uiteindelijk succes omdat je er van leert.
In verzuim denken we vaak te moeilijk.
Dat ons verzuimdossier dusdanig uniek en ingewikkeld is dat we hele creatieve oplossingen moeten verzinnen. En dat door de complexiteit van het dossier de reïntegratie van de zieke werknemer bijna geen kans van slagen kán hebben.
Dat is natuurlijk onzin.
Heel vaak gaat het al in een vroeg stadium van de verzuimbegeleiding mis omdat er gewoon basale (hooguit complexe) missers worden gemaakt.
Denk aan een bedrijfsarts die een werknemer, onterecht, veel te lang volledig arbeidsongeschikt beoordeelt.
Basale misser, kan gebeuren.
Maar waar is dan de casemanager die dit constateert en de bedrijfsarts op tijd aan zijn jasje heeft getrokken? Meerdere oorzaken voor het falen van de reintegratie. Complexe misser dus.
Maar nog steeds vrij makkelijk te vermijden. Want hoe basaler de fout, des te makkelijker te voorkomen, zegt Amy.
Plaatje: de relatie tussen onzekerheid en vermijdbaarheid. Bron: Goud fout, Amy Edmondson.
Het voorkomen van fouten door sleutelfiguren. Het is de basis die bij verzuim op orde moet zijn. Helaas is ie dat vaak dus niet. En dan wordt een succesvolle verzuimaanpak wel heel lastig om te realiseren.
Maar let op.
Het voorkomen van fouten moet niet je hoogste doel worden.
Nee, een succesvolle verzuimaanpak, daar is het ons uiteindelijk om te doen.
Eentje die voorkomt dat mensen onnodig ziek thuis zitten. Want da’s immers beter voor werkgever én werknemer.
En intelligente fouten bij verzuim? Maak die gerust maar wat vaker. Ik nodig je uit om nieuwe dingen te proberen qua verzuimaanpak.
Bijvoorbeeld:
Durf eens een keer een ander (zakelijker?) verzuimgesprek met je zieke werknemer te voeren.
Probeer eens écht tot de kern van het probleem door te dringen in een frequent-verzuimgesprek (tip: wat minder op gevoel, wat meer met structuur werken verhoogt de kans hierop).
Scherp je verzuimprotocol aan, zodat de verzuimdrempel op orde is.
Ga op zoek naar een ander soort arbodienst/bedrijfsarts. Eentje die snapt dat zijn toegevoegde waarde primair ligt bij het beoordelen van arbeidsongeschiktheid in de spreekkamer.
Om maar eens wat te noemen.
Probeer. Maak fouten. En leer ervan.
Want als je niks verandert, weet je een ding zeker: dat de hoogte van het ziekteverzuim in je bedrijf ook niet veel zal veranderen.
© Mark Idzinga
Mijn berichten in je inbox
Ontvang op onregelmatige basis mijn Verlaag-Verzuim-Voorgoed-tips. Laat hieronder je e-mailadres achter.
6.000+ mensen gingen je al voor!